Noordzeegarnaal

Noordzeegarnalen maken deel uit van de familie Crangonidae, of zandgarnalen, en hebben een licht doorschijnende, grijsbruine lichaamskleur, waardoor ze ook vaak de grijze garnaal worden genoemd. De grijze garnaal wordt gevangen langs de Noordzeekusten; vandaar de naam Noordzeegarnaal. We vinden hem ook, zij het in mindere mate, in het Engels kanaal. Noordzeegarnalen kunnen tot drie jaar oud worden en meten 5 tot 9cm.

Noordzeegarnalen leven zeer ruim verspreid in het oosten van de Atlantische Oceaan, van Noorwegen en de Noordzee tot Portugal en Zuid-Spanje, zelfs in de Middellandse en Zwarte Zee. Noordzeegarnalen graven zich overdag in, alleen zijn ogen en antennes steken uit het zand. ’s Nachts, wanneer ze een donkere schutkleur krijgen, gaan ze op zoek naar voedsel. Dit is ook de reden waarom ze ’s nachts worden gevangen. Dit gebeurt met behulp van garnaalboomkornetten of, wanneer op het strand wordt gevist, met kruinetten. Daarna worden Noordzeegarnalen op het schip in zeewater gekookt, zonder toevoeging van bewaarmiddelen of zout. Vervolgens worden ze in een grote bak uitgespreid en bedekt met kippengaas, om af te koelen. Noordzeegarnalen worden altijd in het wild gevangen, voornamelijk door Duitse, Nederlandse en Deense vissers. Deze drie landen zijn samen goed voor 90% van de Europese aanvoer van de grijze garnaal.

In de keuken:

Noordzeegarnalen, ook wel het zwarte goud genoemd, zijn het hele jaar beschikbaar, maar ze zijn op hun best (lees: dikst) tijdens de nazomer tot november. Garnalen kunnen op verschillende manieren bereid en voor verschillende bereidingen gebruikt worden: garnaalcocktails, slaatjes, garnaalkroketten, samen met andere vis, in sauzen,… Voor het pellen van de garnalen breek je eerst de staart af en verwijder je daarna het schild.